Wielkie Otwarcie

"Co dzień grasz o wszystko
Bijesz się o przyszłość
Bo jutro już trwa
Ciągle grasz o wszystko
Musisz wykorzystać co tylko się da"

Cugowscy "Gra o wszystko" 

W dzisiejszym poście chciałabym napisać Wam o tym jak spełniło się moje kolejne marzenie. Mianowicie udało mi się być na meczu otwarcia Mistrzostw Europy w siatkówce na Stadionie Narodowym w Warszawie.

Pobudka o godzinie 6. Szaleńcza jazda, żeby zdążyć na na odjeżdżający o 7:25 autobus (bo przecież nie można wyjechać wcześniej #wieczniespoóźniona) Ponad 4 godziny jazdy i chwilę przed południem zameldowałam się na Dworcu Centralnym. Z dziewczynami spotkałam się w Maku na Złotych Tarasach. Wizytę zaczęłam od cappuccino i frytek  #czyjakiedyśbędęchuda? Chwilę później do naszej czwórki dołączyli Iza z Przemkiem. Potem doszła także Kasia. Chwilę porozmawialiśmy i udałyśmy się do wynajętego hostelu. Chwila na odświeżenie i znów siedziałyśmy w autobusie do centrum. Przed stadionem ponownie spotkałyśmy się z Izą i Przemkiem.

Stadion zrobił na mnie oszałamiające wrażenie, przede wszystkim swoim rozmiarem. Nigdy nie byłam na tak wielkim obiekcie i przyznam, że to nowe, ciekawe doświadczenie. Ceremonia otwarcia Mistrzostw Europy rozpoczęła się punktualnie o 18:30. Wszystko wyglądało spektakularnie. Kosmonauci z flagami państw uczestniczących w tegorocznym EUROVOLLEY, tancerze, występ zaproszonych gwiazd sceny muzycznej, przemówienia zaproszonych na uroczystość gości. Lecz przede wszystkim KIBICE. To wszystko nadało tej imprezie niesamowity początek.

Przed meczem wspólnie z moimi "ziomkami" zrobiłyśmy sobie kilka zdjęć, aby upamiętnić do wydarzenie. (Będzie co wnukom pokazywać.)

Pierwszy mecz Biało-czerwoni rozegrali z reprezentacją Serbii. Spotkanie, niestety zostało przez naszą reprezentację przegrane. Oglądając te spotkanie miałam wrażenie, że naszych chłopakom "czegoś" zabrakło. Momentami grali jak równi z równym, a jednak polska reprezentacja przegrała 3 sety. Osobiście nie chcę wydawać osądów i zwalać winy na graczy. Mistrzostwa trwają, Polacy w nich grają i mam nadzieję, że z meczu wyciągnęli wnioski i zajdą daleko. 

Po zakończeniu spotkania miałyśmy zamiar wrócić do naszego wynajętego lokum. O ile dotarcie na metro nie sprawiło nam problemu. To znalezienie kolejnego przystanku okazało się rzeczą skomplikowaną. Żadnych oznaczeń, chodziłyśmy we wszystkie strony nie wiedząc co zrobić. W końcu po godzinie chodzenia, zwiedzeniu tajemnych mostów znalazłyśmy następny przystanek na trasie naszego autobusu. Jak uwielbiam Warszawę, tak w tamtym momencie szczerze jej nienawidziłam. Byłam zmęczona, bolał mnie brzuch i chciałam po prostu odpocząć. Kiedy dotarłyśmy na miejsce o dziwo miałam jeszcze trochę energii.

O ile w czwartek siły miałam za dwóch, to w piątek całkowicie z nich opadłam. Po rannej pobudce wybrałyśmy się nad Wisłę, a następnie na dworzec. #makagain Wydawało się, że kawa da mi kopa, aby wytrzymać podróż powrotną do domu. Jednak chyba nie pomogła. Złapała mnie choroba lokomocyjna, głowa bolała mnie okropnie przez całą resztę dnia. Dodatkowo godzina opóźnienia przez korki. Mimo wszystko było warto. Bardzo się cieszę, że miałam okazję być na takim niesamowitym wydarzeniu jak otwarcie Mistrzostw Europy w Piłce Siatkowej na Stadionie Narodowym. Być jednym z tych wspaniałych kibiców dopingujących naszą drużynę i śpiewającą Mazurka Dąbrowskiego. #duma Kolejne marzenie spełnione! Jednak wydarzenie nie byłoby tak niesamowite gdyby nie ludzie, którzy byli tam razem ze mną! Dziękuję Wam wszystkim, że byliście tam ze mną, to dzięki Wam było wspaniale! 

Dziękuję bardzo Agacie za piękne pocztówki z Lublina! Miło było Cię poznać osobiście!